ಏನಿದು ಪರಿಸರ - ಪ್ರಾಣಿ ಪ್ರೇಮಿಯ ಬ್ಲಾಗ್ ನಲ್ಲಿ ನೀತಿಕಥೆ ಎಂದು ವಿಚಿತ್ರವೆಸಿಸುತ್ತಿದೆಯಾ?!
ನಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಇಂಥ ಎಷ್ಟೋಂದು ನೀತಿ ಕಥೆಗಳು ನಮಗೆ ಕೇಳಲು, ಓದಲು ಲಭ್ಯವಿತ್ತು. ಇಂಥ ಕಥೆಗಳಿಂದ ಒಂದಷ್ಟು ನೀತಿಗಳು ಕನಿಷ್ಟ ಪ್ರಭಾವ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಇಂದು ಬೀರಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ. (ಕನಿಷ್ಟ, ಕೆಲವರಲ್ಲಾದರೂ...!) ಜೊತೆಗೆ ಕಥೆ ಹೇಳಿದ ಅಜ್ಜ, ಅಜ್ಜಿ, ಅಮ್ಮ, ಅಪ್ಪ, ಮೇಷ್ಟ್ರು ಅಥವಾ ಇನ್ಯರೋ ನಮ್ಮ ಪಾಲಿಗೆ ಬೇರೆಯದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಂಬಿತವಾಗಿದ್ದಾರೆ ಹಾಗೇ ಕಥೆಗಳ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಇವರುಗಳು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ನೆನಪಾಗುತ್ತಾರೆ. ಈ ನೀತಿಕಥೆಗಳ ಲಾಭ ಇಲ್ಲಿಗೇ ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಡು, ಗಿಡ, ಮರ, ಹೂವುಗಳು, ಚಿಟ್ಟೆಗಳು, ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಪಕ್ಷಿಗಳೂ ಬಂದು ತಮ್ಮ ಪಾತ್ರ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತವೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ನಮಗೆ ಇಂದಿಗೂ ನಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯ ನೆನೆದರೆ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಿಂಚು ಮೂಡುತ್ತದೆ, ನೆನಪಿನ ಬುತ್ತಿ ಬೆಳದಿಂಗಳಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರೊಂದಿಗೆ ನಮಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ಗಿಡಗಳ, ಮರಗಳ, ಹಣ್ಣಿನ, ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಮತ್ತು ಪಕ್ಷಿಗಳ ಹೆಸರು ಗೊತ್ತು. ಅವುಗಳೊಂದಿಗೆ ನಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯ ಬೆಸೆದುಕೊಂಡಿದೆ. ಇಂದಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಇದೆಲ್ಲಾ ಇಂಟರ್ ನೆಟ್ಟಲ್ಲಿ ಡೌನ್ ಲೋಡ್ ಗೆ ಸಿಗುವ ಸಾಪ್ಟ್ ಕಾಪಿಗಳು. ವಿಡಿಯೋ ಗೇಮುಗಳು, ಕಾರ್ಟೂನು ನೆಟ್ವರ್ಕು, ನ್ಯಾಷನಲ್ ಜಿಯಾಗ್ರಫಿ ಚಾನೆಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸಿನೆಮಾನಲ್ಲಿ ತೋರಿಸುವ ಯಾವುದೋ ಗ್ರಹದ ಜೀವಿಗಳು. ನೋಡಿರುವ ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಷಿಗಳೆಂದರೆ ಕಾಗೆ ಮತ್ತು ನಾಯಿ!! ಹತ್ತು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ನೀವೇ ಮಾತನಾಡಿಸಿ ನೋಡಿ... ಕುತೂಹಲಕ್ಕೆ!
ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಕೇಳಿದ ನೀತಿ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಈಗ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಾವು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡರೆ, ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ಕಥೆ ಹೇಳಲು ಸರಕಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ಬಾಲ್ಯಕ್ಕೊಯ್ಯುತ್ತದೆ... ನಾವೇ ತಪ್ಪು ಹೆಜ್ಜೆ ಇಟ್ಟಾಗ ಚಾಟಿಯಾಗುತ್ತದೆ... ಸರಿದಾರಿ ತೋರುವ ಗುರುವಾಗುತ್ತದೆ...
ಈ ನೀತಿಕಥೆಗಳಿಗೆ ಅಂಥಾ ಶಕ್ತಿ ಖಂಡಿತಾ ಇದೆ ಎಂದು ನಂಬಿದ್ದೇನೆ.
ಹೀಗೆ ಆಗಾಗ ಮಧ್ಯೆ ಒಂದೊಂದು ಹಳೆಯ, ಪರಿಸರ, ಪಕ್ಷಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಪಾತ್ರ ಹೊಂದಿರುವ ನೀತಿಕಥೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತೇನೆ...
ಕೋತಿ ಮತ್ತು ಮೊಸಳೆ
ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಹಚ್ಚ ಹಸುರಾದ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ನೇರಳೆಯ ಮರವಿತ್ತು. ಹಣ್ಣುಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದ ಅದನ್ನು ಕೋತಿಯೊಂದು ತನ್ನ ಮನೆಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಆ ಕೋತಿಯು ತುಂಬಾ ಬುದ್ದಿವಂತ ಹಾಗೂ ಸಾಧು ಸ್ವಭಾವದ ಕೋತಿ. ಅದರ ವರ್ತನೆಯು ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೂ ಇಷ್ಟವಾಗುತಿತ್ತು. ಆ ಮರದ ಬಳಿಯೇ ಒಂದು ನದಿ ಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ಹೊಳೆಯಲ್ಲಿ ಮಕರವೆಂಬ ಮೊಸಳೆಯು ವಾಸ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು.
ಒಂದು ದಿನ ಆ ಮರದ ಹತ್ತಿರ ಬಂದ ಮೊಸಳೆಯು ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಕೋತಿಯನ್ನು ನೋಡಿ "ಓ ಮಂಗಣ್ಣನೇ ನಿನ್ನ ಹೆಸರೇನು?" ಎಂದಿತು. "ನನ್ನ ಹೆಸರು ಹನುಮ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ, ನಿನ್ನ ಹೆಸರೇನು ಹೇಳು" ಎಂದಿತು. ಆಗ ಮೊಸಳೆಯು "ನನ್ನ ಹೆಸರು ಮಕರ, ನಾನು ಈ ನದಿಯ ಆ ದಡದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತೇನೆ. ನನ್ನ ಆಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿರುವೆ" ಎಂದಿತು. ಆಗ ಹನುಮನು "ನೀನು ಆಹಾರವನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವೆಯಾ? ದೇವರ ದಯದಿಂದ ಇಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಆಹಾರದ ಕೊರತೆ ಇಲ್ಲ. ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಹಣ್ಣುಗಳು ಇವೆ. ಈ ರುಚಿ ರುಚಿಯಾಗಿರುವ ಹಣ್ಣನ್ನು ನೀನೂ ತಿನ್ನಲು ಇಚ್ಚಿಸುವೆಯಾ? ಬೇಕಾದಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಕಿತ್ತುಕೊಡುವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿತು. ಉತ್ತರವಾಗಿ ಮೊಸಳೆಯು ಅದರ ರುಚಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತಾನೂ ಕೇಳಿರುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿತು. ಕೋತಿಯು ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಕಿತ್ತು ಮೊಸಳೆಯ ಕಡೆಗೆ ಎಸೆಯಿತು. ಅವುಗಳನ್ನು ಸವಿದ ಮೊಸಳೆಯು "ಆಹಾ! ನಾನು ಇದುವರೆಗೆ ತಿಂದ ಹಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಇದೇ ಬಹಳ ರುಚಿ!" ಎಂದಿತು. ಸಂತಸಗೊಂಡ ಹನುಮನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಮೊಸಳೆಗೆ ನೀಡಿತು. ಅದನ್ನು ತಿಂದ ಮೊಸಳೆಯು ತಾನು ಪುನಃ ಬಂದು ಈ ಹಣ್ಣುಗಳ ರುಚಿ ನೋಡಬಹುದೇ ಎಂದಿತು. ಕೋತಿಯು "ಖಂಡಿತವಾಗಿ, ಯಾವಾಗ ಬಂದರೂ ನಿನಗೆ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಹಣ್ಣು ಸಿಗುವುದು ಬಾ!" ಎಂದಿತು. ಮೊಸಳೆಯು ಆನಂದದಿಂದ ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿತು.
ಆ ದಿನದಿಂದ ಅವೆರಡೂ ಉತ್ತಮ ಸ್ನೇಹಿತರಾದವು. ಪ್ರತಿ ದಿನವೂ ಮೊಸಳೆಯು ಮರದ ಬಳಿ ಬಂದು ಹಣ್ಣನ್ನು ತಿಂದು ಕೋತಿಯ ಜೊತೆ ಕಾಲ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಒಂದು ದಿನ ಕೋತಿಯು ಸ್ನೇಹಿತನನ್ನು ಅದರ ಸಂಸಾರದ ಬಗ್ಗೆ ವಿಚಾರಿಸಿತು. ಆಗ ಮೊಸಳೆಯು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯೊಬ್ಬಳನ್ನೇ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟಿರುವುದಾಗಿ ತಿಳಿಸಿತು. ಆಗ ಕೋತಿಯು "ನಿನ್ನ ಹೆಂಡತಿಗೇಕೆ ಹಣ್ಣನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಬಾರದು" ಎನ್ನಲು ಮೊಸಳೆಯು ಒಪ್ಪಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣ್ಣನ್ನು ಹೆಂಡತಿಗೂ ಒಯ್ದಿತು. ಈ ಹಣ್ಣುಗಳ ರುಚಿ ಮೊಸಳೆಯ ಹೆಂಡತಿಯು ಚಪ್ಪರಿಸುತ್ತಾ, ಈ ಹಣ್ಣು ನಿನಗೆ ಎಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿತು ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಲು, ಮೊಸಳೆಯು ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನಾದ ಹನುಮನು ದಿನಾಗಲೂ ಇದನ್ನೇ ಸೇವಿಸುವುದಾಗಿ ತಿಳಿಸಿ ತನಗೂ ಕೊಡುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿತು.
ಸ್ವಲ್ಪ ಅತ್ಯಾಸೆಯ ಸ್ವಭಾವದ ಆ ಹೆಣ್ಣು ಮೊಸಳೆಯು ದಿನಾಗಲೂ ಹಣ್ಣನ್ನು ತಿಂದು ಆ ಕೋತಿಯ ಮಾಂಸ ಬಹಳ ರುಚಿಯಾಗಿರಬೇಕೆಂದು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿತು. ಒಂದು ದಿನ ಎಂದಿನಂತೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಮೊಸಳೆಗೆ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯು ನರಳುತ್ತಾ ಒಂದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿರುವುದು ಕಂಡಿತು. ಆಗ ವಿಚಾರಿಸಲು ಹೆಂಡತಿಯು "ನನಗೆ ಅಸಾಧ್ಯವಾದ ತಲೆನೋವು ಬಂದಿದೆ. ವ್ಯೆದ್ಯರ ಬಳಿ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಕೋತಿಯ ಹೃದಯವನ್ನು ತಿಂದರೆ ಈ ನೋವು ವಾಸಿ ಆಗುವುದಂತೆ. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಬದುಕುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ನನ್ನನ್ನು ಸಾಯಲು ಬಿಡುತ್ತೀಯಾ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಮತ್ತೆ "ಕೋತಿಗಳು ನಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ಅವು ಹಿಂದಿನಿಂದಲೂ ನಮ್ಮ ಆಹಾರವಲ್ಲವೆ?" ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿತು.
ಆಗ ಮಕರವು ಛೇ! ಖಂಡಿತಾ ಇದು ನನ್ನಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅದೂ ಅಲ್ಲದೆ ಈ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಯಾರು ಬರುತ್ತಾರೆಂದು ಹೇಳಿ ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲ. ಇಷ್ಟಕ್ಕೇ ಬಿಡದ ಅದರ ಹೆಂಡತಿಯು ತಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಭೋಜನದ ನೆವದಲ್ಲಿ ಕರೆಯಬೇಕೆಂದು ಸೂಚಿಸಿತು. ಇದಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿದ ಮಕರವು ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಹನುಮನ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯು ಅದನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸಿರುವುದನ್ನು ತಿಳಿಸಿತು. ಆಗ ಕೋತಿಯು "ನಾನು ಈಜು ಕಲಿತಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಹೇಗೆ ಬರಲಿ" ಎಂದು ತಿಳಿಸಿತು. ಆಗ ಮೊಸಳೆಯು ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಮೇಲೆ ಕೋರಿಸಿಕೊಂಡು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದಾಗಿ ತಿಳಿಸಿತು. ಕೋತಿಯು ಸ್ನೇಹಿತನ ಹೆಂಡತಿಯ ಆಸೆಯನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ಮೊಸಳೆಯ ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಹೊರಟಿತು.
ಹೊಳೆಯ ಮಧ್ಯಭಾಗಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಮೊಸಳೆಯು ಏಕೋ ಮಂಕಾಗಿರುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ಕೋತಿಯು ಮೊಸಳೆಯನ್ನು ಏಕೆಂದು ಕೇಳಿತು. ಆಗ ಮೊಸಳೆಯು "ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಮೈಸರಿಯಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೋಸ್ಕರ ಅವಳು ನಿನ್ನ ಹೃದಯವನ್ನು ತಿನ್ನಬೇಕಂತೆ. ಇಲ್ಲದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಅವಳು ಬದುಕುವುದಿಲ್ಲ" ಎಂದಿತು.
ತಕ್ಷಣವೇ ಅಪಾಯವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡ ಜಾಣ ಕೋತಿಯು "ಈಗ ತಾನು ಮೊಸಳೆಯ ಮನೆಗೆ ಹೋದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಜೀವವು ಹೋದಂತೆಯೇ" ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿತು. ಉಪಾಯದಿಂದಲೇ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ಅದು ನಿರ್ಧರಿಸಿತು. "ಅಯ್ಯೋ ಮಿತ್ರನೇ, ಇದನ್ನು ಹೇಳಲು ಇಷ್ಟು ಹಿಂಜರಿಕೆಯೇ? ಇದನ್ನು ಮೊದಲೇ ಹೇಳಬಾರದಿತ್ತೇ? ನನಗೇನು ಗೊತ್ತು! ನಾನು ನನ್ನ ಹೃದಯವನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಮರದ ಕೊಂಬೆಗೆ ನೇತು ಹಾಕಿದ್ದೆ. ಹೇಳಿದ್ದರೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ತಂದುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಈಗ ಮತ್ತೇ ಅಷ್ಟು ದೂರ ನೀನು ಈಜುವಂತೆ ಆಯಿತಲ್ಲ" ಎಂದು ವಿಷಾದವನ್ನು ಅಭಿನಯಿಸಿತು.
ಇದನ್ನು ನಂಬಿದ ಮೊಸಳೆಯು ಮತ್ತೆ ಮರದ ಹಿಂತಿರುಗಿತು. ದಡ ಸಿಕ್ಕಿದ ಕೂಡಲೇ ಹನುಮನು ಮರಕ್ಕೆ ನೆಗೆದು "ಅಯ್ಯೋ ಮೂರ್ಖ ಮೋಸಳೆಯೇ, ಎಲ್ಲಾದರೂ ಹೃದಯವನ್ನು ದೇಹದಿಂದ ತೆಗೆದಿಡಲು ಆಗುತ್ತದೆಯೇ? ಮೋಸಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಉಪಾಯ ಹೂಡಿದೆ ಅಷ್ಟೆ. ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಸ್ನೇಹ ಇಂದಿಗೇ ಮುಗಿಯಿತು, ಮತ್ತೆ ಮುಖ ತೋರಿಸಬೇಡ" ಎಂದು ಹೇಳಿ ಎಂದಿನಂತೆ ತಾನು ಮರದಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾ ಸುಖವಾಗಿತ್ತು, ಮೂರ್ಖ ಮೊಸಳೆಯು ತನ್ನ ದಡ್ಡತನದಿಂದ ಒಳ್ಳೆಯ ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿತು.
- ನೀತಿ: ಒಳ್ಳೆಯ ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು.
- ನೀತಿ: ಮಿತ್ರ ದ್ರೋಹ ಮಾಡಬಾರದು
- ನೀತಿ: ಅಪಾಯ ಬಂದಾಗ ಉಪಾಯಮಾಡು.
- ನೀತಿ: ಅತಿ ಆಸೆ ಗತಿ ಕೇಡು.
